در میان انواع و اقسام جاذبه‌های گردشگری موجود در شهر شیراز آرامگاه دو تن از بزرگ‌ترین شاعران زبان فارسی جایگاه به‌خصوصی دارند. علاوه بر این نمی‌توان حضور پررنگ اشعار حافظ را در ذهن و یاد مردم ایران نادیده گرفت؛ فال حافظ و شعرخوانی شب یلدا به جزئی جدا نشدنی از زندگی ما تبدیل شده است. اشعار و آموزه‌های سعدی بزرگ نیز از اهمیت بالایی در تربیت فرزندان این سرزمین برخوردار است.
آرامگاه لسان الغیب و همینطور سعدی شیرازی از مهمترین و زیباترین اماکنی هستند که شما می‌توانید در سفر خود به شیراز به آن‌ها مراجعه نمایید. آژانس خدمات مسافرتی ندا بال آسمان به عنوان یکی از بهترین ارائه دهندگان تور شیراز لیست متنوعی از هتل‌ها را در اختیارتان قرار می‌دهد.
حافظیه
اولین بنایی که بر مزار لسان‌الغیب ساخته شد، ۶۵ سال پس از مرگ این شاع بزرگ توسط شمس‌الدین محمد یغمایی بناگذاری شد. حافظیه در دوره حکومت صفویان و در زمان حاکمیت نادرشاه افشار چندین بار مورد بازسازی قرار گرفت. قسمت‌هایی از حافظیه همانند تالار چهارستون در دوره زندیه به آن اضافه شد. پس از آن و در دوره‌های مختلفی نیز این بنا مورد تعمیر و اصلاحات قرار گرفت.
در دوره پهلوی طرحی که توسط باستان شناس و معمار بزرگ فرانسوی یعنی آندره گدار برای مجموعه حافظیه شیراز پیشنهاد شد، با نظارت فردی به نام علی سامی و همکاری علی‌اصغر حکمت و رئیس سابق اداره فرهنگ فارس یعنی سرهنگ علی ریاضی پیاده‌سازی شد. درواقع بنای کنونی حافظیه در سال ۱۳۱۵ ساخته شده است.
این بنا دارای چهار درب است که اگر شما از درب اصلی وارد شوید چیزی که توجه شما را بیشتر جلب می‌کند نارنجستان‌ها، باغچه‌های بزرگ، گلدان‌های عظیم‌الجثه‌ای که در کنار راهروها قرار دارند و رواق بیست ستونه است. برای بازدید از مقبره حافظ باید از پله‌های این رواق بالا رفته و به قسمت شمالی مجموعه بروید.
حافظ، این شاعر بزرگ علاقه بسیار زیادی به شهر و دیار خود داشت و شعری نیز در این زمینه سروده است.
خوشا شیراز و وضع بی‌مثالش
خداوندا نگه دار از زوالش
ز رکن آباد ما صد لوحش الله
که عمر خضر می‌بخشد زلالش
میان جعفرآباد و مصلا
عبیرآمیز می‌آید شمالش
به شیراز آی و فیض روح قدسی
بجوی از مردم صاحب کمالش
که نام قند مصری برد آنجا
که شیرینان ندادند انفعالش
صبا زان لولی شنگول سرمست
چه داری آگهی چون است حالش
گر آن شیرین پسر خونم بریزد
دلا چون شیر مادر کن حلالش
مکن از خواب بیدارم خدا را
که دارم خلوتی خوش با خیالش
چرا حافظ چو می‌ترسیدی از هجر
نکردی شکر ایام وصالش
آرامگاه سعدی
آرامگاه سعدی در بلوار بوستان و در نزدیکی باغ دلگشا قرار دارد؛ جایی که زمانی سعدی در آن زندگی می‌کرده و در همین مکان نیز از دنیا رفته است. پس از گذشتن از باغی سرسبز به جلوی عمارت می‌رسیم. آرامگاه سعدی به خاطر سنگ‌های لاجوردی و مرمرش معروف است.
برای اولین بار در قرن هفتم بود که مقبره‌ای برای سعدی در این مکان ساخته شد. در آن زمان و بنا به گزارش ابن بطوطه، مردمی که برای زیارت می‌آمدند، لباس‌شان را در حوضچه‌های مرمری می‌شستند و معتقد بودند که آب این حوضچه‌ها، شفا می‌دهد.
آرامگاه سعدی، به دلیل انتساب به اهل تسنن، به دستور یکی از علمای شیراز در زمان قاجار، تخریب شد و چند سال بعد دوباره مورد بازسازی قرار گرفت. بنای جدیدی که اکنون می‌بینیم با الهام از چهلستون ساخته شده است.
در جلوی رواق، حوضی قرار دارد که مردم اول آرزو می‌کنند و بعد به امید برآورده شدن آرزویشان، سکه‌ای را داخلش می‌اندازند. اینطور می‌گویند که اگر سکه روی سکه دیگری بیافتد، نباید امیدی به برآورده شدن آن آرزو داشت. زیرزمین سعدیه این روزها تبدیل به چایخانه سنتی شده است.
تورهای پیشنهادی ندابال
تورهای داخلی: تور کیش | تور قشم | تور مشهد | تور چابهار | تور اصفهان
تورهای خارجی: تور استانبول | تور دبی | تور آنتالیا | تور تفلیس | تور ارمنستان